Süleyman Demirel anlatıyor. ’’ 12 Mart diye bir olayın olmasına sebep yoktu ama oldu. Kumanda heyyeti geliyor ve size muhtura veriyor. Düşündük taşındık Cumhurbaşkanına gittik. Dedi ki, ‘Bizi aştılar.’ Nereye gideceğiz? Bizim yapacağımız bir şey var: ‘Ey genelkurmay Başkanı, gel bizi al buradan.’
O zaten almayı kafaya koymuş. Bizim kafamız ise düz, ne koysak durmaz biliyoruz.
‘O şapkayı aldı gitti’‘’ diyor ya adam.
Şapkayı alıp gitmeyecektim de ne yapacaktım? Yani giderken telaşla şapkayı bırakacak halim yoktu ki. O şapka benim öz şapkam yani. Kime bırakacağım onu? Nekadar gerçekçi görüyor musunuz? Bu devlet onların öz malı değildir. Bu devletin onların şapkaları kadar değeri yoktur.
EY BU DEVLETİN GERÇEK SAHİBİ ÜRETENLER; EMEKÇİLER BUNLARI DUYUN VE UYUMAYIN, DEVLETİNİZE SAHİP ÇIKIN!
Siz canınızı verirken onlar şapkalarını bile gözden çıkaramıyorlar… Hocanın dediği gibi ‘’el sizin malınızı oyun oynayarak güder’’ Ve işte Kurtuluş savaşında Emperyalizmden canınız pahasına aldığınız bu topraklar, şimdi parfüm almak için satılıyor.
Haziran 1977’de rahmetli Ecevit’e suikast yapılacağını MİT müşteşarı haber verdi. En sevmediğim iştir muhbirlik. Ben ne yapacağım bu haberi? MİT müşteşarı işten atılmayı çoktan hak etmişti ama, iş daha da büyüyecekti. Yani sizin anlayacağınız ‘’Aşağı tükür sakal, yukarı tükür bıyık.’’ ‘Kardeşim tedbir alın’ ‘Aldık’ diyor emniyet… Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk’e gittim. ‘’Böyle bir durumla karşı karşıyayım. Bunu haber vereyim mi kendisine? Biliyorsunuz 5 Haziranda da seçim var.’’ Düşündü taşındı ‘’Sen bilirsin’’ dedi. En iyisi sayın Ecevit’e haber vermek dedim aradım. Yani devlet tedbirini alıyor ama, sen de tedbirli ol, Sayın Ecevit bu haberi alır almaz ‘’Bana suikast var, devlet beni koruyamıyor’ diye avazı çıktığı kadar bağırdı.
Tamamını Oku
