Bir çocuk dudağımın kenarında.
Koynumda bahar çiçekleri,
Beyaz, kırmızı, lila.
Hüzne burnum bükük.
Korkuttum ışığımla.
İçimde patlamış mısır kokusu.
Şimdi bembeyaz ve değişik.
Ateşlere dayanamadı çiçek açtı.
Sessizliğim heyecanıma yenik.
Ayaklarım yerde mi?
Yüreğim mi salıncakta?
Gerçek sonbahar.
Ruhum kırlarda.
Papatya taçlarına sarılı,
Efkarını dağlara satmış,
Sevdamın heybetli başı.
Yeni nesil güller filizlenmiş,
Dikensiz.
Yeni bir başarı
Üzülme ey çocuk
Artık yakamazlar canını...
(20 10 2006)
Aslı DemirelKayıt Tarihi : 23.11.2006 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!