Yeni Şiiri - Betül Kasapoğlu

Zifiri karanlıktı gece.
Yalnızlık çökmüştü ağaçlara,
Yapraklara...
Buz gibi esiyordu sessizlik.
Son gözyaşı yağmurlarıydı
Kirpiklerimi ıslatan.

'Gecenin en karanlık bölümü
Sabaha yakın olandır' derdi annem.
İşte...
Birazdan ışıyacak gökyüzü.
Yeni bir güne uyanacak gönül bahçem.
Bulutlar da çakilecek gözlerimden.
Sabahın tertemiz kokusu
Dolacak ciğerlerime...

Yeni başlangıçlar doğacak yeni günle.
Umutlar uyanacaklar uykularından.
Oradan oraya uçuşacaklar gökyüzünde.
Gönül çiçeklerimden beslenecekler
Petek petek,
Bal tadında sevdalar üretecekler.

Uçmayı öğrenecek
Yüreğimdeki yavru kuşlar.
Yeniden yeşerecek yapraklarım.
Bir elimde hayallerim,
Bardağımda demli çayım.
Ve soframda
En lezzetlisi dostlukların.