kalemimin durduğu yerdeyim
anadan üryan bir gecedeyim.
öyle bir karanlıkki bu,
her şeyi almış içine.
koca bir girdapta dönüyor herşey ve herkes.
şimdi her şey yalın
yalanlar dökülmüş eteklerden
pusu kurmuş dost kucaklar
perdelenmiş gözler,gülmeyi bilmeyenler
bu karanlık gecede çıkmış açığa.
ne sevgiler kalmış nede aşklar.
meğer hepsi yalanmış.
günde görmüşüz insanları giyinik.
kol kırıldı yende kaldı derken biz
herkes biliyormuşda kırığı,
bir biz kabullenememişiz bu çıplaklığı...
Kayıt Tarihi : 19.9.2011 01:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyide Doyran](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/19/yendeki-kirik.jpg)
Anlamlı çalışmanızı kutluyorum, saygı ile .
yaşanılan bir hâdisenin ardından gözleme dayalı kaleme aldığınız başarılı dizeleri beğeniyle okudum..tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (2)