07.06.1974 konya,çumra.
Çöktü üzerime karanlık vakti gecenin
Boşluğuna dalmış kimsesizliğin bedenim
Bir ben, birde hayali var tek tek gidenlerin
Ağla sen, ağlamaz sana kimse gözlerim
Sevdiğim,sevdiklerim için hiçmişim
Bulsun sizi iyilik, hiçlik için nefsimi yendim
Anlamadın Allah için sevdim
Huzurda eş,toprakta sırdaş bildim
Makam mevki olmadı derdim tutulmayan ellerim
Bedenimi ruhuna teslim ettim
Sonsuzluk oldu sevdiklerimle isteğim
Sahipsiz akan nehir gibi bittim, gittim
Söyler Türkülerini dilim, yazar şiirlerini yüreğim
Bilirsin toprağa kadardı huzurda yeminim
Ne çıkar olsan,olmasan yanımda
Bu yolun divanesi,ağlayan gözleri benim.
Kayıt Tarihi : 21.5.2020 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Demirci 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/21/yemin-benim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!