Senin hasretinden ölmemiş isem
Bil ki hâlâ seni seviyorum ben
Azrail'e yoldaş olmamış isem
Bil ki hâlâ seni seviyorum ben
Yokluğun gönlüme işkence eder
Sevginden vazgeçmek zulümden beter
Sadece sözümü unutma yeter
Bil ki hâlâ seni seviyorum ben
Mehtabın önünden bulut geçtikçe
Göğün bulutunu toprak içtikçe
Çiçekler açtıkça kuşlar göçtükçe
Bil ki hâlâ seni seviyorum ben
Sevdiklerin bir bir tükense bile
Yüreğim sevgimi getirir dile
Çınlasın kulağın yeminim ile
Bil ki hâlâ seni seviyorum ben
Ölüm de anlamsız sensiz hayat da
Yaşama sebebim sensin hayatta
Hayatta vazgeçmem senden hayatta
Bil ki hâlâ seni seviyorum ben
Kayıt Tarihi : 28.3.2016 00:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Harbalioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/28/yemin-170.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!