Yastığa baş koymakla başlar bütün hikaye...
Tek tek atlar yaşlar gözden bedene
Bütün işler terk edilince tersine döner
Ya da sana gelir öyle.
Bilmeden daha yüzmeyi
Aşkın okyanusuna açtın yelkeni
Çarptın kayalıklara,
Kanıyor yüreğin şimdi.
Kanayacak ve öğrenecek büyümeyi
Yeri gelecek unutacak bütün yeminleri
Daha iyi anlayacak bir anneyi
Ve ondan gelen sevginin değerini...
Bende yeminliydim herkes gibi...
Ağlamamaya yeminleydim,
Günaha yalnız geceleri girdim.
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zey Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/24/yemin-158.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!