Yemin Şiiri - Şerafettin Kaya

Annemin üstüne yemin ediyorum
Ki bilmiyorum nereye gidiyorlarsa şey arayanlar
Üstüme başıma
yorgunluğuma yemin ediyorum ki
Uyumaya çalışıyordum

Duydum
Çok uzaklardan bir ses duydum
Işığı tükenmiş bir yıldız gibi
Bağırıyordu, bağırıyordu
Mevsimsiz aşkların ülkesinde hiçbir şey yok!
Binlerce küfür, boş laf
hepsi çekip gittiler
saçlarımdan savrularak…

Katranları sökülmüş bir yolun kenarında
Kendini bekleyen birini gördüm
Yanında duruyorlar ve sonra çekip gidiyorlar
Yanında duruyorlar selam veriyorlar
sonra çekip gidiyorlar
Yanında duruyorlar,
gülüyorlar sonra çekip gidiyorlar
Kendini bekleyen gölge,
bir türlü gelemiyor kendine

Bir ırmağa aksam gitsem
Kaysam usulca yatağından

Bütün ölmüşlerin üstüne yemin ediyorum
Bütün ayrılıkların üstüne
Yoksunlukların, yalnızlıkların
Bütün gitmelerin üstüne yemin ediyorum
Mutluluklar yanımdan geçerken kıskanmıyorum
Ellerini kopartırcasına sıkan tutunmaları…

Olabilir mi, yapabilir miyim, açabilir miyim
Bugünlerde yanıp tutuştuğum
Ne kadar olur varsa
O kadar da olmadılar yanımda.

Hadi gelin, hepiniz gelin,
Hiç konuşmadan tanıştırın yalnızlıklarınızı
Ya da dikin onları bahçeme…

Annemin üstüne yemin ediyorum
Gördüm yırtıldı göğün zarı…