Sen her gece yatağının başında,
Pembe urban, narin ellerle,düşünceli gözlerle,
Bakan insan,
Bel ki farkımız yoktur, ikimizin birbirimizden,
Sen bütün ömrünce arayacaksın arzuladığın saadeti,
Biri olmassa, ötekinden,
Ben ise gençtim, bir defa aradım,
Öylesine boş, öylesine açık kaldı ki kalbim,
Yemin ettim bir daha aramıyacağım.
(Küçükken tanıdığım,aşkın ne olduğunu bilmediğim zamanda beraber büyüdük, büyüyünce ihtiyarlar aşık olduğumuzu söylediler, inandım, aşkı yaşadım, sonra evlenmek istedim, ailesi istemedi..Yaşlı biriyle evlendirildi. O'nun için yazmıştım.. İst.1959
Arda BarelKayıt Tarihi : 28.1.2010 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arda Barel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/28/yemin-125.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!