Dilimde kitapsız bir yemin
İnançsızca kendinden emin
Duygularımı artık öldürmeliyim
Vaktidir et parçasına dönüşmemin
Mutluluk soyutlaştı iyice
O bana git buradan deyince
Mutluluk mu o mu dedi bilmiyorum
Ama artık onlar yok, yok biliyorum
Kim şahidim olacak benim bilmiyorum
Hangi kitaba el bassam ben bilmiyorum
Hiçbir şeyi, hiç kimseyi sevmiyorum
Bundan sonra duygusuzca yaşıyorum
Her akşam bozulur yeminim
Tutamam artık ben eminim
Belki de ben kendimi öldürmeliyim
Bir et parçası gibi çürümeliyim
Kim halimi görecek benim bilmiyorum
Hangi kitapta var çare ben bilmiyorum
Bir tek onu, yalnız onu seviyorum
Bundan sonra hep onunla yaşıyorum
(9 EKİM 2008 22:38)
Seyda KesikoğluKayıt Tarihi : 5.10.2009 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyda Kesikoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/05/yemin-120.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!