Yağmur raksederken cama vuran yarı açık penceremin mecazında
Kahretsin sen yelkovanın akrepsi yüzü ile oyalıyorsun beni...
Soğuk bir kahve ile bir kaç kelime bırakıyorsun değil mi yanı başıma
Neden rengimi seviyorsun, kime söyleniyorum, neden susar gibi konuşuyorsun?
Bir şey bildiğin yok, hiç bir şey kadar bir kahvemin rengi değil mi gözlerin
Tümcelerde efsunlanıyor muyum ne?
Kayıt Tarihi : 16.7.2014 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!