Yelkovan Şiiri - Muhammet Üresin

Nasıl olmamı bekliyordun ki şaşırtmışa benziyor gibi seni bu üzgün düşkün hallerim
Umurunda olsaydı ne yapıp ettiğim böyle yarım ağız bir selamla geçiştirilmezdim
Ruhumda yarası saklı söylediğin sözlerin durup durup vurur hala darmadağın içim
Dur birazı da bana kalsın canımın çoğunu alıp gittin zaten daha ne verebilirim

Ağırıma gidiyor zaten yokluğunun karşısında böyle elim kolum bağlı suskun durmak
Nefesimi kesiyor bazen o bela hatıralar hiçte kolay değil onlara kafa tutmak
Arada bir soğuyor gibi oluyor içim ama gel bir dokun küllerim bile hala sıcak

Şimdi anlamışsındır sanırım nasıl mışım sensiz nasıl yavaş yavaş yol alırmış yelkovan
Kendi masalının kahramanısın sen orda benim hikayem sahipsiz sensiz ne yazsam yalan
Isıtır da bir başkası yeniden ellerimi ama aratır mutlaka seni her gün her an
Ne yüzsüz bir misafirmiş bu yokluğun ne varsa içimde yiyip bitiren ama hiç doymayan