En sonunda,
Dedimki gönlüme;
Haydi be gönül,
Kır şu paslı dümenini ,
Ufukta alabildiğince uzanan,
O engin maviliklere..!
Kimbilir belki de,
Bu gün..
O beklenen gün..!
Haydi be gönlüm ...
Satalım şu dertlerin anasını
Maziye takılmadan,daha fazla üzülmeden
Yol alalım bir an önce
Kuşlar kadar hafif,
....Ve özgürce..!
Kır dümenini kır..
Okyanuslar kadar hür
Sevgilinin,
O ucsuz bucaksız gönlüne..!
Belki bırakmak,
Biraz zor olacak ama,
Sevabımla günahımla,
Bıraktım..
Bıraktım en sonunda..
Kara kaplı çile defterimi..!
Vicdan muhasebecisinin
Tozlu raflarında,
Koptu gayri,
O incelen yerden
Eğer bize kalan birgün bile olsa
Kaçalım biz bu ellerden,
İşte şimdi..
Tam yol ileri..!
Haydi gönlüm haydi..
Yelkenler fora,
Bizi bekliyor o gizemli mavera
.
Mahmut Mücahit Özdemir
27.03.2018 / Berlin
Kayıt Tarihi : 27.3.2018 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rüzgar arkaya yelkenler fora...tam yol ileri...
Bazen başını alıp gitmeli böyle işte...
Ne güzeldi şiir Mahmut Bey Hocam....Yüreğinize sağlık...
Gönlünüzce olsun her şey... Selam ve Saygılar...
o kadar çok gönül ver ki... Ama gündüz, ama gece alsın yüreğinden geçenleri
çekip gitsin günlerce... Ne dur bilsin şu gönül ne durak, yelkenleri fora etsin
bordasında azgın sular... Enginlerde ne ses, ne soluk gönlünce sürsün bt
güzel yolculuk.... ++ Kutluyorum.
Cesurca...
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi Mahmut Mücahit Bey.
Selam ve saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (5)