Yelda Şiiri - Nimet Öner

Yelda

Ah Yelda, bir gönül pınarının berrak suları gibi gel, gel yeter ki, yüreğimin sancısı olsan da farketmez...
Bir gönül bahçesinin rengarenk çiçekleri gibi gel, gel yeter ki, solgunluğum olsan da farketmez...
Bir kırık sazın vuslata hasret nağmeleri gibi gel, gel yeter ki, küskünlüğüm olsa da farketmez..
Ya da ne bileyim, esatirin ve efsanenin yaratıp, yüreğine aşk yazdığı Tamara gibi gel, gel yeter ki, binlerce yıl beklediğim hasret canıma yetse de farketmez...
Gel yeter ki...
Gel ki, güneş yeniden doğsun yüreğime
Açılsın gecenin kapısı yıldızlar yağsın üzerime
Ah yelda, bir masal yaz ikimize Vamık’ı Azra"yı anlat dizelere
Bir şiir yaz şairin gece nöbetlerinden sızmış olsun kaleme
Kalem döksün içini ak kağıdın sinesine
Destansı aşkları hatırla
Cana gelsin aşk uğruna yiten canlar
Birer vuslat ekle aynadaki yansımalarına
Ah yelda, bir düş kur ikimize gün batımı seyrinde, güneş kızıl entarisini giyinip giderken, bizi de götürsün ellerinde..

Nimet Öner