Yel Kovan Şiiri - Emre Korkmaz 2

Usandığını görüyorum hasretin
Uzadığını görüyorum
Yelkovanla boyu uzamış biraz sanki akrebin

Utandığını görüyorum aklıma gelen gülüşlerinin
Gecenin bitmediğini
Sabahın kapısına dayandığını görüyorum her zaman
ki gibi

Gizliden gizliye söylüyorum adını
Anıyorum
Arıyorum kokunda biten çiçekleri
Yetmeyen güzelliklerini bağışlıyorum sana
Ne olur affet beni

Koparıp attığın duygularım gibi
Onları da kaybetmekten korkuyorum
Sana olan bakışlarımla bakıyorum onlara
Korumam gerekiyor ne yazık ki

Ne kötüdür ki sen onlar gibi değilsin ama...

Rüzgarın savurduğu yöne doğru gitsen kafiydi.