Yekta Karataş Şiirleri - Şair Yekta Karataş

Yekta Karataş

Bin kere tevbe bozdum
Binbirinci; ben geldim
Sen'den ümit kesmedim
Pişmandır kulun Vallah!

Bir bedende çift kişi

Devamını Oku
Yekta Karataş

Sende her şey nihayet,
Sende her şey esaret,
Bulamam sende kıymet,
Nihayetler ülkesi.

Sende her şey çürüyor,

Devamını Oku
Yekta Karataş

Çürük kolon
Renkli balon
Her yolu son
İllüzyon.

İzi sonsuzun

Devamını Oku
Yekta Karataş

Papatya...
Başka çiçek gelmiyor aklıma,
Başka bir yüz de...
Hayalime bir bakış iniyor;
Senin bakışın.
Tâ ciğerime bakıyor sözde

Devamını Oku
Yekta Karataş

Bilseydin bildiğimi,
Az güler, çok ağlardın.
Görseydin gördüğümü,
Yatağından kaçardın.

Öyle çetin bir gün ki;

Devamını Oku
Yekta Karataş

Devrinden bir fetihle, devlere ayaklandın,
Yeryüzünden semaya nasıl da kanatlandın!

-Şanlı ülkem, milletim! Şimdi senin asırlar,
-Ne dağ kaldı ne ırmak, yıkıldı çelik surlar!

Devamını Oku
Yekta Karataş

Tahammül edemedim senden gayrısıyla
Konuşmaya, öyle uzun uzadıya
Seninle sohbet en sevdiğim yemek
Cennette nimete doymamak
Böyle bir şey olsa gerek.

Devamını Oku
Yekta Karataş

Şu ruhsuz vazo,
Suratsız duvar,
Gıcırtısız, usulca kapanan kapılar,
Gözlerimdeki bir kırpış kadar,
Sessiz.

Devamını Oku
Yekta Karataş

Sonbaharında bisiklet sürelim sevgilim,
Sarı yaprakları üzerinde eski Asya'nın
Bir dağa tırmanalım, baharda yalnız
Doymak için tadına manzaranın.

Bir palmiye ağacının altında oturalım,

Devamını Oku
Yekta Karataş

Mahlukattan, geceden,
Sihirden, hasedciden,
Sığındım ben gönülden,
Sabahın Nur Rabbine.

İnsanların Rabbine,

Devamını Oku