İstanbul'un en uç köşesinde,
Ruhumu kaybetmiş aklımla düşünmekteyim,
Dikkatli olmalıyım.
Çünkü dört bir yanım,
Hep enkaz
Hep harap,
Aklım durmuş olmalı.
Biricik geçmişim beni lanetlemiş sanki.
Düşünemiyorum araftayım.
Yıllar geçmişti mutluluğumun kaybolması üzerinden.
Kayıpların fazla, umutların sıfırla dolması.
Kayıt Tarihi : 2.4.2020 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!