İstanbul'un en ücra köşesinde,
Tin'imi zayi etmiş us'lumla düşünmekteyim.
Teyakkuz olmalıyım.
Zira dört bir yanım
Hep enkaz,
Hep viran.
Us'lum durmuş olmalı,
Yegâne geçmişim beni telinlemiş sanki.
Düşünemiyorum araftayım.
Yıllanmıştı mutluluğumun zayi olması,
Zayiat'ın fazla, umutların sıfırla dolması.
Kayıt Tarihi : 2.4.2020 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!