Yeistir bizi karamsarlığa sürükleyen,
Allah’ın rahmetinden asla ümit kesilmez,
Yeise düşmez her şeyi Rabbinden dileyen,
Vermekle Mevla’nın sonsuz rahmeti eksilmez.
Tefrikayla bozulur birlik ve beraberlik,
Efkâr bulanır, güç kaybolur, dağılır millet…
İhtilaf, bir illet; insanda bırakmaz dirlik,
Tesanütsüzler yaşar, zillet üstüne zillet…
En büyük düşmanımız cehalettir cehalet,
Kötülüklerin hem anasıdır, hem babası…
İnsanı kâmil kılar ilim, ahlâk ibadet.
Cehalet, insanlığın iflah olmaz yarası…
Çalışmak bir ibadettir bizim dinimizde,
Atalet, hastalıktır, ilerletmez insanı.
Yükselmek de yücelmek de bizim elimizde,
Yeter ki çalışarak geçirelim her anı…
Meyl-üt tefevvuk hastalıktır, bitirir bizi.
Haktan yana dönmeli, âdil olmalı insan.
Adaletsizlikse, istibdadın ruh ikizi…
Hak deyip Hakka koşmalı, etmemeli su-i zan.
Dertlerimizin ilacı hep sabır olmalı,
Düşmanımızı aşk, şevk coşkuyla geçmeliyiz.
Amel defterimizse hasenatla dolmalı,
İyilik ekmeliyiz, güzellik biçmeliyiz.
Ercan Kurban
30.03.2013
İstanbul
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'VEMA ERSALNAKE ŞAHİDEN VE MÜBEŞŞİREN VE NEZİRA!' - BİZ SENİ ALEMLERE BİR ŞAHİT BİR MÜJDELEYİCİ VE BİR KORKUTUCIU OLARAK GÖNDERDİK- (Ayet-i kerime meali)
Sırf ümitle felah bulsaydı kişi;
Asla Ayete girmez di havfullah işi!
Havf ve reca olmazsa beraber;
Nar'a olur o salikin gidişi!
Hayırlı çalışmalar ya ahi!
TÜM YORUMLAR (1)