Yediye Beş Kala Şiiri - Oktay Sarı

yediye beş kala
gelir öksüzlüğüm aklıma
biri çıkar gider içimden
dağıtır masamızda ne varsa
kör bir karanlıktır yürür
yüzü bezgin varoşlara
gelmez ışık verenler
şarap sunar sarhoşlara
yediye beş kala yağmur yağar
toprak ıslaktır
hep bir yerde bekler
dalı kırılmış ağaç
bulutlu gök
belkide bir yerlerde
gülümsüyordur mavi gözleriyle aşklara
yediye beş kala
gelir güney sahillerinden avare sevdam
bir avuç güneş
bir günlük canla
perde aralığından gün bakar
ışıklıdır yüzü sokağın
döker kara yüzünü taşlara
yemyeşildir gözleri umudun
sabah yediye beş kala