Yedirilmez Bana Şiiri - Sevinç Kavuk

sağcı solcu vatanseverdir amma
bir çeyrek gibi ilkesi de var daha
bu vatan varlığını kolay sanma
sağı, solu, altı, üstü duygulara
bütünlük mü bu çeyrek kalıplama

hani bir adım daha atılsa da
vatan bütündür ülküsü, ilkesiyle
Yüce Türk Milleti bir bütündür
diyebilmeye ramak kalmışken haydi
ben Türküm sapına kadar diyelim

Türk’üz ama ben şu hamuruyum
Türk’üz ama biraz hani o çamuruyum
bir rengi, dengi, huyu olmak yeter mi
bir bütünlüktür bu vatan bölünmez
bir çeyrek o'su bu'su olunmaz ki….

sevilmeli elbette sevginin en azı bile
denenmeli hep yücelebilme gönlünde
elenir mi elekten gibi bir halk varlığı
verilecek ne çok emek ele bakıyorken
kaçamaklıktır oyum buyum demeler…

an bu an zaman bu vakittir yine bilmek isterler
uymak onlara zor gelir, yıkmayı deneyecekler
yine bir bütünlüğün önünde tökezleme tadarlar
en yüce insanlık değerlerine bu bir tek imzalar
ceddimizden o şehitlerimizdi taşımayı bilenler

kal efendi gibi hanımefendi gibi kal
sorun çöz, yetenek seç! olmaya uyan
her işi yapan olurum demek yerine
bir işi en iyi yapanlardan olmaya ban
onuru dik duran kendi yiğitliğindir o bal

bir paylaşmanın söz olmaya birlik değeri ol
yoksa bilir herkes o yanına bu yanına gibi
öyle türlerdendir ki, hem şaşmaz yamalarlar
Türküm ezelden beri bir birliğin tek emeli
yedirilmez bana laf ebeciliği çöreklenmeleri

Türküm ezelden beri bir birliğin tek emeli
bu birliğin hep aynıdır soluğu, aynıdır emeği
birliğin hep aynıdır bir çift kanat altı varlığı
beden ve ruh bir çift, vatan ve millet bir çift gibi

birliğin can evinde koparılmaz ne kolu ve kanadı
bölünmez bu vatanın bütünlüğü, ülkesi, ilkesi
yeniliktir Türklük! çağlara şaşmadan ileri görüşlük
bir bütünlüktür dünya, kainat, doğasıyla her biri
bir bütünlük için hep o yüreklerimizin çağlayacağıdır

Türküm ezelden beri bir birliğin tek emeli
'adım Türk soyadım Türklüğüm yüreğim Türkiye’m
Millet varlığı ve bütünlüğüne aşk oluruz biz!

Nisan 2007... denilmedi mi hem ve ne kadar da sıkça... ecdadımızdan şehitlerimizin taşıdığı onurlara selam değil miydi hep durduğumuz ve duracağımız dimdik ve vakur....

her yörede kimi güzelliklerde birleşmek güzeldir
bir birlik oluşu bu örneklerle deneme değeridir
dernekleşme özüydü bu ilgileşim ama çirkinleştirildi

Türküm ezelden beri bir birliğin tek emeli
'adım Türk soyadım Türklüğüm yüreğim Türkiye’m
bu birlikte Türk milleti olmalı...

ve hem halkın sırtına bu bir kambur başkalığı mı özellik, halkın bununla alıp vereceği ne olsun diye sorulur buna... bir fırsatçılık tuzağıyla halka bu gözdağı niye? Halk bir bütündür, bütünlüğüne ihanet biberi ekme... her acıdıkça onun dili, yüreği, senin de yamanacaktır ciğerinle birlikte... yanık acılardan her damağın ve dimağın, her damak ve dimağa bir kar kalarak her köşe bucağına... Ne Mutlu Türküm Diyene! bir birlik bütünlüğü bilinciyle...Yemem o acı biberi, benim nazenin bir ana sütüm var vatan toprağımda...

ve dersem ki, bana ne sağından mı yatarsın, solundan mı kalkarsın, göklere bakar da mı yoksa gözlerin içine batırmaya mı yalan söylersin, körelmiş ruhların boşalmış gönüllerindeki çanağa mı banarsın, üstten mi çöreklenirsin, alttan mı dibini sarsarsın, kazılı kuyunun örneklerini eşeleyen ellerinle artırarak, aşk türküsü diye kırbaç sesi mi çalıyor bir ıslığı hani dinler de mi bakarsın, bakar da ayak ucunla mı oynarsın, farkına varmaya aklın, beynin mi yorarsın... hükümete gelmek değildi marifet, neye geldiğini bilmekti! Oynak ayağını iyi oynatasın diyeydi o oylar! Gösterdin kendini!

karışır mıyım hiç? Girip yatak odana şöyle yat böyle dön diye göstermeye bekçilik mi olurmuş? Aklına mı güvenmeyecekmişim senin? Böyle bir hayat uydurulmuş dönüp durmaya diye miymiş bu neymiş, bana ne? Ama karışmaya hakkım neden doğdu diye soracaksam eğer tek hakkımdır: Sadece bildiğimdir ve bir gereklilik olur ya hani;

gerekliliği niye sarsılıyor, balina canlı olarak açık denizlerde yaşar, bunu dağın zirvesine niye taşıdın demem ki hiç... canını mı taşıdın, resmini mi sakladın, yoksa onların da nesli tükeniyor diye bir hayal mi, hem gerçek mi o söylediğin söz ile ulaşmak istediğin edep adap diye düşünmekten mi kaçınırım sanki...

düşünmek, uygulamanın şeklidir... düşünmekle uygulamanın farklı olmasına çanak çalınmaz, bu ses iç bulandırır, hastalık olur sadece, hastalığa da çare bulmak insanlık ödevleridir... birlikte hiç bir hastalık çaresiz değildir...