ağlama duvarı sanmıştım kucağını
kutsadım kendi kendimi bitirdim ayini
üç tapınak çıktı karşıma birden bana
siyahlarının en derin yerini işaret ettiler
nurları dağıldı derken üstümü tütsüleyip gittiler
duvarlara yaslandım ağlayarak sürur için yalvardım
ben senin kucağına bağrımın bayraklarını bağladım
gecenin rengi solarken pencerede
gönlümdeki gülden kale düştü
Kayıt Tarihi : 3.10.2003 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!