76-YEDİ TEPELİYE
Sen de mi düştün
Ateşine kara gözlerin
Sen de mi
En değerli hissettin kendini
Kollarında hapisken
Sana da mı
Tek geçerim dedi
Her anlamda seni
Ahh...
Aşka ayıp eden sevgili
Seni de mi alnından öptü
Şefkatli, sevecen
Ezbere alınmış aşk sözcükleri
Bir çırpıda döküldü mü dudaklarından
Prensesim, aşkım, canım diye
Ne kadar yol teptin
Neleri geride bıraktın
Kim bilir
Değişik bir tat’sın onun için
Bir çeşni
Eyy ruh eşini arayan yedi tepeli
Aşk çağırıyor seni
Dön geri......
Kayıt Tarihi : 20.10.2006 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nafile aşkın peşinde koşan bir İstanbul Hanımefendisi için yazıldı
![Tülin Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/20/yedi-tepeliye.jpg)
Ateşine kara gözlerin
Sen de mi
Tebrikler
Her sevenin bir hasleti vardır kimi kara göz der kimi selvi boy.
TÜM YORUMLAR (1)