Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
"Renklerin darağacında
Sevaplarımı zimmetine geçiriyor günâhlar
Anla ki madenci değilim
Pastellerine ırkçılık bulaştı ütopyamın
..."
Renkler ki zemheriye adım adım infaza uğurlanır yargısız sualsiz...
Bunca susamışlık darağacına alevler içinde... bunca özlem "bayram" havasında...
Bu nasıl dünya, bu nasıl "sığınak"....
Hep düşündüren, hissettiren ve hep candamarına dokunan...varolmanın, ruhun ve bilincin...
Çok teşekkürler, sayın Boran
Saygılar ve tebriklerimle..
Çok teşekkür ederim sayın Korkmaz hissettirebildiysem ne mutlu şahsıma.Yorumlarınız değerlidir eksik olmayın hiç.
Saygı ve esenlik dileklerimle.
İçin seslenişi, hep umut taşıdığına inanılan çocuğa değil mi?
Bir çocuk özlerse gözleriyle
Erir beyaz göğsü kışın
Bu inanç ve inatla bir sesleniş içimizde büyüttüğümüz çocuğa
Gürültülü sabahlara tahammülü yok artık gözün kulağın
Adımızdan uzak şafaklar yaşamaya da
Selam,sevgi ve çokça tebriğimle şairim
Çok teşekkür ederim Feyza hanım sayfamıza güzellik bahşeden yorum ve ziyaretiniz için.Eksilmeyesiniz hiç.
Bilmukâbele selamlar iyi dileklerimle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta