bir cumartesi günü
sabahın ihtiyarlığında
düşmüşüm usulca ağlamaklı hayata,
bir avuç et parçası
habersizmişim bu kirinden arınmayan dünyadan..
yüzüme siyah çizgiler çizmeye başlamış tanrı,
ilk giysilerime sığamamışım bir zaman sonra..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
