Yedi gök Şiiri - Müyesser Doğan

Yaş aldım senelerden,
Haylaz çocukluğumu verdim ellerine.
Ödestik mi hayat ikimiz de böylece.
Ve sonra,
Sen dokundun,ömrümün otuzyedinci,
sonbaharanın takvim yaprağına.
Sürülmemiş bir toprak da,
Boy verdi yeşil başaklar,
Bir ahlat ağacının cılız dalına düştü.
Bir gece zühre yıldızı.
Yakamozu gördüm,
gözlerinin ondördün de.
Göğsüme bir gokkuşagıyla bağladım.
Gülüşünü .
Yedi renk,yedi gök yedi düğümle.
Kuşlar göçtü,
yureğimin sığ yamaçlarına,
Islıkların da memleketimin türküleri var..
Sen varsın artık.
Güneş de sarı,
deniz de mavi,
Oniki ay da,
yediveren goncalar var.