Üzüntüm yedi ay sürdü.
Oturmuşum,deniz kenarına
Martıların,mavi denizle dansını izliyorum
martıların keyifleri yerlerinde belli
bir dalıp bir çıkıyorlar,dalgalar arasına
bazen tek tek,bazen birlikte
şarkılar söylüyorlar
Birden içime bir ilham geldi.
Var etmek, var olmaktan
Yaşatmak,yaşamaktan
Güç sahibi olmak,güçsüz olmaktan
Cömert olmak,olmamaktan
Mutlak hakim olmak,hakim olamamaktan
Merhametli olmak,merhametsizlikten
Güzel olmak,çirkinlikten
üstün vasıflardır
Martıların aldıkları zevk,
bir ananın babanın çocuklarından aldığı zevk
yerken, içerken,
uçarken,yüzerken, gezer iken
arkadaşlar birbirleri ile sohbet ederken
kâinattaki var edilenlerin
tümünün aldıkları her türlü zevk
var edilenlerden VAR EDENE yansır.
Cemal;
senin üzüntünde,zevkinde ALLÂHA yansır.
artık bırak üzüntünü,yaşamdan zevk al.
ALLÂH için.
kâinatın genişlemesi;
ALLÂHIN kâinattan zevk aldığının göstergesidir.
Kayıt Tarihi : 26.6.2008 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemal Erkoç](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/26/yedi-ay-sonra.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!