Yed'i Hilâl Ülkü Demek, Ülkücü

Ülkü demek ben islamım demektir
Kul olup; yerlerde sürünmemektir
Ülkü sevdasına kabuk yemektir
İmân namlusunun fişekliğidir

Bu ülkü bedende kan kemik deri
Durdukça titretir gök ve yerleri
Bu ülkü uğruna doğuştan beri
Rasûlü kibrîya döşekliğidir

Bu Ülkü ilâhi fermandır fermân
Her türlü çâresiz dertlere dermân
Sırtını dönenin meskeni orman
Yağırlı semersiz eşşekliğidir

ÜLKÜ DÎN’i mübîn Âdem’le doğdu
Doğunca âlemden echeli kovdu
Melekler; âdemle birlikte övdü
Azrailin hâli bişekliğidir

Yedi hilâl Sancağımda münderiç
Gir sancağın altına da kevser iç
Haddini bilmeze kuldur denmez hiç
Pars ile sırtlanın vaşaklığıdır

Türk’tür de İSLÂMİ DÎN’i İslâmdır
Bu hidâyet Yaratandan ihsandır
Rasûle yapışan herkes insandır
Ameli dâvaya uşaklığıdır