Yazmasam delirirdim.. Şiiri - Yorumlar

Her şair biraz delidir. Şiirimsi yazınızı beğendim.

Kendi kendine nükteli konuşmanın tutanağa dökülmüş hali gibi geldi bana.Yanyana yazılmış olsaydı dize adledilen cümleler başarılı bir deneme olabilirdi belki.Bağışlayın sayın şair ama üzülerek çok üzülerek söylemeyelim ki sonu aynı sesle biten her cümle dize olamaz.Olmamalı.Nerde çağrışım zenginliği, nerde orjinal anlatım ve dil kullanımı, nerde kelime seçimlerindeki özen, nerde özge duruş, nerde sağlamlık..nerde seçicilik...duygudan öte sanatsal değer yönünden üzgünüm ama ...

Daha nitelikli eserlerinizi okumak dileğiyle.

GÜNÜN ŞİİRİ çok BEĞENDİM
delimiyiM neyiM?

bunlar avrupalı yazar şair olursa okur düsturu mantığı ithale yönlenirken kim bakar yerli palamuta.. öööle dimi aga...

Aynen öyle vesselam :))

Efendim,

‘’en gür çığlığı
yontulmamış bir taşta duydum
en derin suskunluğu
yaygarayı koparan sularda’’

Demiş şair Muhammet Akyıldız.

Hüseyin Demircan beyin sayfası gâh onlarca çığlık, gâh onlarca susku bihakıın güzel şairane sadr’dan husule gelmiş eserlerle dolu.Kanaatim odur ki bu hasletle dünyaya gelmiş tamamen kendi imkanları ile kendisini yetiştirmiş yazdıklarının her yenisinde yeni değerler katmış güzide bir şair arkadaş.

Avni Çakar bey katılıyorum hususan minküm üzerinde durmamız hakkını teslim etmemiz gereken bir kalemşor.

‘’Delilik yüksek bir anlamda tüm bilgeliğin başlangıcıdır.’’ demiş Herman Hesse adlı bir ecnebi.Gerçek şairler de az buçuk delilik olur zaten.Mühim olan adını deliye …ötünü çalıya vurmamaktır.Öylesi müteşair ve sahte müfesirlerden muhafaza buyursun hekmetinden suval olmaz yüce rabbim.

Hüseyin beyi canı gönülden kutlarım arz-ı hörmetler.

Yazmasam delirirdim... yazdım deli dediler...

Delirmek akıllının işi...

Tebrik ediyorum, Hüseyin bey, Güne gelen şiirinizle...

Hüseyin Beyi sadece yorum yazılarından tanımaktayım...şiirlerine hakim olmadığım için tek bir şiirle değerlendirme yaparsam...kırmaktan korkarım...son derece sade..hal ve gidiş metni...kendine has tespitlerini halk ağzı ile rahatça serivermiş ortaya...samimi bir metin...kurtuluşu edebiyatta bulmuş tek kişi siz olmadığınız gibi...herkes aynı dertten muzdarip yani...ama has olma durumu var ya...bizim için kıymetli bir özelliktir...
...kesinlikle okurken sıkılmıyorsunuz... amma velakin şiir diye de alıp okumak için çok erken...çabaları takdire şayan... sanıyorum aramıza yeni katılan arkadaşlarımız var...veya uzun zamandır kendilerinden haber alamadığımız...sevgili dostlarımız bizi yormak isterler...kimse şiiri tam olarak keşfetmiş değildir...veya şiir şu demektir diyebilir miyiz hayır...neden peki...çünkü tarifi kişiden kişiye değişir...görecelidir...izafidir gibi...otantik anlatım yerine...derim ki...
...şiir bir evin salonuna(hol...sofa) benzer...evin bütün kapıları oraya açılır...niçin çünkü orası olmadan bir diğer odaya geçemezsiniz...şimdi...;
...hayır ben geçerim diyenler var mı? ...var...
..o halde buyurun sizi önden alalım...bakalım nasıl geçiyorsunuz...ya alttan kazı çalışmalarına başlarsınız...olmadı...camdan cama...neden olmasın...onunda zorluğuna katlandıktan sonra...
amma velakin...ya diğer odalarda cam...pencere diyelim veya...yok ise...istikamet...salondur değil mi...peki salonda fazlamı kalırız..yani orada yer içer yatar mıyız...misafir ağırlar mıyız...sizi bilmem...biz salonda...yaşamaya alıştığımız için diğer odaları fuzuli görmekteyiz...esas olan çıkış kapısına hakim...ve cümle girişlerin yapıldığı salon bizim kışlandığımız yerdir...siz ne vakit odalarınızdan kafanızı uzatıp salonunuzu keşfedersiniz bilemem...bizim için salon(hol...sofa) bir dünyadır...
...gördüğünüz gibi..şiiri tarif etmenin ne çok yolu var değil mi...bugün böyle olsun...yarın başka bir şekilde anlatırız şiiri... o halde bugünkü metni şiir ayarında değerlendirelim...
...şair henüz evini keşfe yeni çıkmış amma velakin...öylesine aç ki...mutfakta karnını doyurmak için bildiği bütün tarifleri denemeye kalkışmış...(dünü hatırlayalım hep birlikte) yani mutfakta suları kaynatmış...hamurları yoğurmuş veya bilemem..fırından mayalı hamur almış...yeni bir yemeği pişirmenin derdinde...holde olan bitenlerle ilgilenmiyor...önce bi karnını doyursun...bakalım neler olacak...hay Allah... şairimiz karnını doyursun...bize de bir şeyler ayıracaktır elbet...bizde yemeğin lezzetine bakıp...beğenirsek oturup yeriz..veya başka bir ahçının mutfağında ararız çareyi...açlığa alışkın olduğumuzdan holden geçen şairlerin peşinden koşarız elbet...sevgilerimle…LaraAçanba

Şiirin arka fonundan, Sezen'in sesi sesi geliyor gibiydi ..

Her ayrılık, bir vurgun, değmeyin yaşlarıma
Benden selam söyleyin, bütün aşklarıma

Der gibiydi şiir...

Hüseyin Demircan' ın yazdıkları, içerisinde önemli gerçeklikler barındıran ve hayatımızın, insanlığımızın, iç dünyalarımızın naif aynasını karşımıza koyan yazılar.

Yazdıklarıyla yaşayan, kendine ait telaşlarını hiç kimsede kolay bulamayacağımız bir saydamlıkla içimize sindirmemizi sağlayan bu kalem sahibini kutluyor, seviyor ve karşısında düğmelerimi ilikliyorum.

O, inanıyorum ki Türk Şiirinin yol taşlarından biri olmaya adaydır.

Ömür, bir sermayedir, bad-ı heba eritme
Boş gayeler uğruna, yaprak gibi çürütme
Şu kısacık hayatla, kazan sonsuz olanı;
Müstakim'ce yaşa hep, sakın ola yan gitme!

Şairi kutluyor hayırlı çalışmalar diliyorum.