Yazmak Zorunda mıydın Be Kardeşim?
Şiir diye okudular vallaha!
Emanet etmişler Allah'a
Dinleyemedim pek daha
Yazmak zorunda mıydın be kardeşim?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yazacaksan işte kalem. işte kağıt,
Üstadları yad edip gönülleri dağıt,
İçine koymalısın göz yaşı ile ağıt,
Şairler bunu bekliyor al eline kağıt,
Yazmak zorunda mıydın be kardeşim?
Cok güzel yazilmis... kutluyorum güclü kaleminizi
evet haklısınız değerli üstadım. ama , olsun yine de elin kalem tutması güzel bir şey , birilerinin bir şeyler -karalayabilmesi - ... hiç yazamamasından iyidir. meğerki '' böbürlenmesin ''...
Şiiri şairlere bırak,
Saçlarına da at bi tarak,
Özden gelip ağlayarak,
Usul usul yüreğim dağlayarak,
Oku bi şiir be kardeşim! ..Koca yürekli üstadım ne güzel bir iç döküşü,anlayan anlar dost.Kutluyorum.selam ve sevgilerimle.
üstad sende bunu yorum olarak kabul edersin umarım selamlar
Şiir
şairin elindeki, kılıç mızrak ile ok
hedefinde ulvilik, nişangahıdır yürek
kelimeler kurşuni, giren beyinlerde şok
koştur atını şair, tozlu rafa söz gerek
çöl olmuş yüreklerde, lalezara dönüşen
imgeler şaha kalkar, yakamozlar içinde
mahzun bakan bir göze, değdiğinde gülüşen
arar bulur bir bakış, isterse olsun çin'de
kafiyeler kervanı, şiirde şarkı gibi
dillerden yüreklere, aşkın arkından akar
göller döner ummana, sonsuza gider dibi
serenattır harmana, ekin dizede yanar
Turhan Toy
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta