Yazmak yazgıdır Şiiri - Hakan Karaduman

Yazmak yazgıdır.

Alnına çizilen, kendinden kendine yazılmışlığındır.

Ruhunu satmaktır

Kendine..

Düşünceler toplanır beyninden kalemine

Bazen kalem başka yerde beyin başka yerde,

durup kendini sağmaktır,

beynini koşturmaktır,

düşünce tembelliğinden çıkmaktır.

Alnına okunmayacak satırlardan bir beyaz kağıttır, kaleminin dolaştığıdır.

Satırlarına bazen konar kuşlar, bazen hüzünlü kuşlar, bazen korkup sığınır kuşlar,

Fırtınalar üzerine eser, ne ağaç ne binalar

koruyamaz seni, gidersin durursun,

bir belediye otobüsünde ayakta kendine tutunursun.

aklında akşam seni heyecanla bekleyen kalemin ve yazacağın yazın; düşünürsün.

Bir yolculuktur yazmak dersin, düşünürsün

Ha koşar adım, seyrek dökülürken, düşünce terlerin,

Ha da

düzenli-arada bir ter damlar, kaldırımları düşünürsün.

Kaldırımdan alırsınız kalemi, kan damlar kaldırımdan yüzünüze

ağrılığı, sermiş çulu yüreğinize,

adım'a adım koklar, bela yürür üzerinize.

Bazen verilendir kalem,

önceleri sıradanken

sonra da olur en güzel evleri

bazen de bir belediye çukurunda

birkaç kuruş sığmaz, yırtık cepleri

her yazılan bir emektir, topraklarım çıkarmış usta kalemleri.

Ruhunu kendine satan kaleme sarılır.

Kalıcı olan yazmaktır, yazıdır, yazgıdır.