Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bir kitabın içinde olmayanları anlatmak
bir kalemin düşünmediklerini dile getirmek
bir gönlü hizaya
bir isyanı huzura sokmak
yazmak doğerken ağlayıp
ölürken gülmeye çalışmak
yazmak
önce inanmak....
yazdığına.....
.............................
İmkansızlığın arasına kıvrılmış cesaretsiz kelimeleri ve anlamları okşamak, onları yaşamla tanıştırıp roller vermek ve gerçeğe birlikte yürümek....
Sokaklar ne kadar mutludur ...
Bir şair var...Şiirlerini ve kalemini sokakların en kuytu yerlerinde en yalnız kaldırımlarında önce sokak lambalarıyla, insanların anlmasız kalabalığında çığlık çığlığa kalan dar sokalarla paylaşıyor...
Çok güzeldi... SEVGİLER....
1200'lerdeki dervişlerin niyeti,dileği,bakışı,800'lerdeki Anadolu ozanlarının duaları,yakarışları,hassasiyeti günümüze gelene kadar ne çok acı yaratmış! Şiirin sonu gelince içime bir yılan kıvrıldı,uyudu!
Şimdi ben uyuyamıyorum
Karanfilden dalgın adım geçerken elime tutuşturulan bir fotokopi kağıdı üzerinde tanıdım ilk bu şiiri. Şimdi ise mantar panomun üzerinde öylece karşımda. Yüreğine sağlık sokak şairi... Bir insanın acı çekmesi istenirmi, o bir şairse evet. acı çekip bize şiirlerinde ekşi tatlar hissettirmeye devam et sevgili dostum...
yazmak
bir kitabın içinde olmayanları anlatmak
bir kalemin düşünmediklerini dile getirmek
bir gönlü hizaya
bir isyanı huzura sokmak
yazmak doğerken ağlayıp
ölürken gülmeye çalışmak
yazmak
önce inanmak....
yazdığına.....
Çok haklısın dostum. Kalemine kuvvet,eline sağlık.
Münir ÜSKÜDAR
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta