Burası, Urla’ ya bağlı bir balıkçı köyü. Sessiz, sakin bir yer. Henüz okullar kapanmadığı için evler yeterince dolu değil. Bizim gibi “ununu elemiş, eleğini duvara asmış” kafa dinlemek isteyen birkaç yazlıkçı ve bir kaç aile de yerli var. Koyun, denizi ve balığı eşsiz.
Bu sabah erken kalktık. Balkonlar yıkandı, bahçeler ve yol sulandı, kahvaltıdan önce Atatürk’ lü bayrağımız kapıya asıldı. Tam o sırada uzaktan duyduğum onuncu yıl marşıyla heyecanlandım. Akkum sakinleri geleneksel milli bayram kutlaması için sahilde toplanmıştı. Durur muyum? ... Hemen katıldım bu coşkun gruba. Biri, engelli arabasına hastasını koymuş çıkmış yola. Bir genç hanım bebek arabasına atmış altı aylık bebeğini, korteje katılmış. Çelenk taşıyan gencin birinin Türk değil de, sitemizde yaşayan bir Alman olduğunu görmez miyim? Giymiş kırmızı tişörtü. Besbelli bayrak niyetine… Ağlamamak için kendimi zor tuttum. Bu tabloya bakınca binlerce soru hücum etti zihnime, birilerine sormak için. Sadece yutkundum, yutkundum.
Limandaki Atatürk büstümüze onuncu yıl marşı eşliğinde yürüdük. Çelengimizi sunduk. Ardından saygı duruşu ve İstiklal Marşı. Ses düzeneği harikaydı. Sunucu iyi hazırlanmıştı. Günün anlam ve önemini anlatan bir konuşmayı asker emeklisi bir ağabeyimiz yaptı. Bu Vatan kimin şiiriyle sözlerini bitirdi. Ana sınıfından bir minik, şiir okudu. Sonra mikrofonu bana uzattılar. Bir emekli öğretmen olarak bu davetten onur duydum. Bu seferki farklı bir kutlamaydı. Belki katılımcılar da birbirlerinden çok farklıydılar. Fakat tek ortak yanları vardı. Vatanı sevmek…
Ve onlara şöyle seslendim:
Şair diyor ki: “ O güzel insanlar, güzel atlara binip gitmişler ”
Gördüm ki gidenler sadece atlar. Hala o güzel insanlardan bazıları aramızda. İyi ki varsınız…
Bu gün size Atamızdan bir mektup getirdim:
ATADAN MEKTUP VAR
Beni dilemiştin çocuk
Geldim işte…
Öyle garip garip bakma yüzüme
Sarı saçlarım kalmadı artık
Söndü mavi gözlerimin feri de
Beni tanımak için çocuk
Yüreğime dokun sadece
Dokun da gör;
Gör ki nasıl alev alev yanıyor
Vatanım dedikçe…
Yükün çok ağır çocuk
Yemin et
Bıraktığım emanetleri koruyup gözetmeye
Aç ta bak ellerine
Vatan bir elindedir, bayrak diğerinde
Birleştir avuçlarını
Koy şimdi kalbinin üzerine
Ve dinle:
Nasıl da coşkuyla çarpıyor, delice
Sakın unutma!
Yolunda ışıklar bir bir sönse de
İlkelerim yol gösterecek geleceğine
Güçlü ol çocuk,
Sabaha erer mutlak en karanlık geceler bile
Sen yeter ki
İçindeki Cumhuriyet ışığını söndürme
Ruhumun dinlenmesi senin elinde...
Naime ÖZEREN
Karanlığın en keskin olduğu an, tan yerinin ağarmasına en yakın andır…19 Mayıs Atatürk’ ü anma ve Gençlik ve Spor Bayramınızı coşkuyla, sevgim ve saygımla kutluyorum Değerli Dostlarım.
Naime ÖzerenKayıt Tarihi : 19.5.2015 18:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu sevda bitmez...
Nazar ettim şu alemi dünyaya,uçtan uca bir ulu han görünür,
Kimi gider kimi gelir dünyaya,bu bir pazargahı insan görünür.
Anı gibi güzel yazınızı ve şiirinizi yürekten kutluyorum.
10 puan+ selam ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (38)