Bir elinde içki kadehi
Diğer elinde ya kalem ya fırça
Bir şeyler çizer karalar dı hep
bir şeyleri tutmaya yakalamaya çalışır dı
Söylenip durur du sonra
karmaşa derdi esen rüzgar
nefesler kördüğüm
suretler geceden zifiri
aynı dalda sürgün bir yalnızlık
kendi halini durumunu anlatırdı sonra
Bir kimlik kazanmak kolaydır
Zor olan bir kimlik kazandırmak
biliyorum görüyorum iletiyorum
Ben yalnızlığıma boyut katıyorum
Geri de kalan yine benden farklı değil
kendini arayıp bulmak kadar
Kendini ifade edebilmek daha zordur
Ben bulduğum doğruyu yanlışı
İyi kötü aktarmaya çalışıyorum
Takvim yapraklarını yırtmaktansa
Ellerimle kendi benliğimi sunuyorum
Ve en garip olanı da can
Tüm doğrular ileride bir durakta durmuşken
İnsan en yanlış noktada kamp kurabiliyor
Ve ben hala bilmiyorum
Doğrumu yada yanlış mı bir yerdeyim
Akla zarar karmaşalarla uyanıyorum
Elime alıyorum kalemi
Ya yazıyorum ya çiziyorum
İyi kötü var olursun ama var etmek
İşte en dehşet verici olay o
Sonra elindeki kalemi bıraktı
Ve bir aynanın karşısına geçti
En büyük tablo bu dedi
En büyük şair şiir
Kayıt Tarihi : 16.8.2017 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!