Yaziya Yoruma Dair Yilsonu Incileri 2 Şi ...

Hic kuskusuz daha nice satir ve yazilara ben kisiligini kalbini kalemini ve yüregini koyarak yazacak olacagim, tüm bunlara dair nicin , nasil ve niye ortaya konulan herhangi bir paylasimi YORUMLAMA inceligi noktasinda son yazdiklarimi silinme ihtimaliyle kenara koymustum. Asagidaki satirlar ordan ve oradandir.

Hele de görsel bogulmusluklarin yorup yiprattigi ALGI DEVSIRME, Kültür Yozlastirma ve insan uydurup dolgulama sistem mekaniginde, toplumun hangi ve ne degeri yikilmis yagmalanmis islevsiz ve iceriksiz alim-satimlarin tezgah kelepinirine dönmüs cark cevrimlerinde, DOGRU – DÜRÜSTLÜGE olan ragbet hem soguk hem uzak hem de mesaggatli gelir her kisiye. Hani `dogru söyleyeni kovacak ne köyü ne kasabasi bile kalmamisligiin ` yalan -yanlislariyla bogusup didismeyi hayatin dogru düzgünlügü sanir ve sayar insan. Orda artik dogru, hakkaniyetli,vicdanli, bilgili, ilgili emek zahmetleri gerektiren her duyarlilik, harabinda tünemis alismis insana agir ve zor gelir. Dogruya özgürlüge hakka hukuka sevgiye saygiya iradeye yetkiye özgün ve saygin kisiligiyle varip gitmeyi gereksiz -luzumsuz dilin dagarcigin tat vermeyenleri olarak anlar ve algilar. Ne kadar bozuk berbatlara bulasir beslenirse, tam kalp ve kafa ayarini ancak bulduguna kendini hasir alti ederek pusar tüner saklar gizlenir. Cünkü bu tutsakliktan dogruyu bulabilmek zaten ne kitabinda vardir ne aklinda dilinde dolasir. Hazmedip sindiremedigi ve hic dogru dürüstlügü olmayan harama yalana talana güce saltanata gösterise aldanir tapinir. Ona göre de ARGO sapkinligi denecek derecelere düsen, yazik eyvahlarin agidini acisini üzüntüsünü ve ezikligini söze yaziya sanata dile kabir ve azapliligina tasiyarak , ceset celselerde gecinip giden kalici hale getirir.

Hic sevmedigim seydir, durmaksizin ÖNYARGISI degismez saplantilarla, kendini irdeleyen ve uyaran dokunuslara savunma zirlari giyinip bürünerek icgüdüsel kuruntulari daima KARSI ATAK reflekslerine kurulu ve hazir cebellesmelere bulasip hic bir saglikli yere varmamazligi sürdürüp veya sündürüp durmak. Yorumlar, ister övgü ister yergi kime nerde nasil olursa olsun , yüklenilen veya paylasilan emek, caba, gayret ve degerin; sundugu , ilettigi, duyurdugu ve bildirdigi derdi, sevinci, ilgiyi, itibari, kaygiyi bütün olumlu veya olumsuz hayat döngülerinden kimin ne kadar kendi gercekligine, yani ondan bundan toplama yahut derleyip disirme yollu-halli Fiyaka Saticiligi´na tenezül ve tamah etmeden özgür duyumsamalariyla ÖZGÜN iradeli ve ifadeli olup olmadigiyla ilgili ve iliskin olmalidir. Yani duygusal ekip calismasi veya karsilikli birbiriyle paslasan hayal kurma kan bagi kuyusuna dolup bosalarak söze yaziya dile dagarciga kendi aralarinda kalma calgilari oynatan basmakalipli bol cilali cafcafli ve agir dozda bayginlik ucurup- aslinda da kisinin gelisimini kör kütük eden- abartili ÖDÜNC ÖVGÜLERDEN ibaretlik olmamalidir gerek yergiye gerek övgüye dair ve degin yorum. Kuskusuz hic kimse digerinin akil bükümlerine yahut aliskanlik kivrimlarina göre aynisini yazmak okumak zorunda degildir. Fakat yol nerden kimden gelirse gelsin veya gitsin, sevginin müjdesi veya acinin kanattigi dokunuslar duyan bilen icin herkese ayni anlam ve kavramlardan her ortak yürekli INSANLIGI duyurur bildirir

Bunun burasina da kazanilmis ortak hayat zenginligi veya KÜLTÜR ZENGINLIGI derler kisacasi. Ardinda yol yordam ilgi bilgi akil fikir duygu sorumluluk sevgi saygi adalet özgürlük düsünce gibileri dayanir ve barindirir KÜLTÜR. Kültürden söz bildirimi ve yazi hakki icin konusan danisan edebiyatsa, tüm bu insani degerlilikten ( akil fikir duygu özgünlük vs vs ) yolunu ilmini ve yordamini bularak, bütün ön yargi BAGNAZLIGI ve kuyu-küme SAPLANTILARDAN ne kadar uzak olduguyla kendini deneyimleyip gelistiren; ve kisiligini karakterlestiren atilganligi ve cesaretiyle degil de, sanki dogustan kusursuz söz , yazi, sanat, edebiyat ve davranis ilahiligi kusursuzuymus gibi hic bir elestiren dokunusa kendinde yer vermeyen kaliplara , kibirlere, kücümsemelere, dislamalara, asagilamalara, kendini üstün salaklayan yeniklik yahut ALINGANLIK gösteriminde donup kalarak, ne yasadigi dünya gercekligini algilayabilir insan, ne de kendi disinda olup biten yasam cevrimini veya insan yüklemli yekdiger hayat varlik ve öznelerini. Kendine müstakillikte kapali gizlisini cürür carkit olur ordaki vasat hasat.