Bizden Habersiz Şiiri - Abuzer Güneş

Sayfalara büründük kitap olduk
Kitaplara sığındık masal olduk
Çırpınırken kahramanlar gibi kalemin ucunda
Yazara maskara olduk.

Bizim hayatımızı yazarken birileri
Birileri tutarken kalemi yüreğimize
Yazıldık habersiz çizilen kaderimiz gibi
Sürüldük hasadı gelmeyen tarlalar gibi
Basıldık otobüslere kendinden habersiz afişler gibi
Göründük köşe bucak çıplak fotoğraflar gibi

Kendimizi tanımadan kahraman olduk çocuklara
Çocukları aydınlatmaya çalıştık çocukluğumuzla
Onların hayallerine mum olduk
Kendimizi aydınlatmadan

Suya karıştık, denizde bulduk kendimizi
Denize sarıldık yılan sandık kendimizi
Yüzeye çıkmaya çalışırken
Yüzümüzde kayboldu yüzsüzlüğümüz
Suya karıştı birden iki yüzlüğümüz

Birileri acı çekerken, acıların açısından
Birileri Kenarlara sığındı.
Birileri dik çizerken, birileri yamuk yaptı.
Hepsi birer şekil, hepsi birer dörtgen, beşgen bilmem kaç gen…
Köşelere sığınanlar, kenarlara tutunanlar, yalanlara sarılanlar
Bizden habersizdi bütün bu yazılanlar.