Çocukluk ve gençlik yıllarımın geçtiği Bakırköyü’nü dünyanın en güzel yeri olarak bilirdim. Benim için hâlâ öyledir. O yılların, o bahçeli iki katlı evleri; yediveren gülleri, çeşit çeşit meyve ağacı ve özellikle de sakin sokakları.
Hele de yaz gelmeye görsün!
Yazlık sinemaları, haziranda açan gülleri ve de kırmızı gülleri. Tabii ki aşk. Yazın sesi aşkın da sesiydi.
Dışarıda olabilmenin dayanılmaz çekiciliği ve özgürlüğü vardı. Öte yandan çaresiz bir tutuklu sanki:
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta