Yazılmış ne kadar şiir varsa

“Açtığın yarayı gel kapat” desem gelir miydin.?
“Çok ağladı bu aşk, ayrılığa” der miydin.?
Artık ne söylesem boş gibi,
Bildik cümleler inceldiği yerden kopuyor
Oysa sesin, duyduğum en güzel melodiydi.
Acımı uyutmaya hiç bir ninni kafi gelmiyor.
Evimin baş köşesi seni sayıklıyor.
Ve yazılmış ne kadar şiir varsa, hepsi de sana çıkıyor.

Gecenin en yorgun saatlerinde ziyaretçim oluyor hayalin.
Hasretin içime oturuyor.
Ümitler diz çöküyor, vurdum duymazlığın taviz vermiyor.
Yongasından hesap soruyor canım.
Ve yazılmış ne kadar şiir varsa, hepsini isminle anarım.

Erketeye yatıyor sokağımın loş kaldırımları.
Tek sırdaşım iki göz evimin kireçsiz duvarları.
Zararın herhangi bir yerinden dönsen de razıyım.
İkmale kalmış bir mutluluğun tenhasındayım.
Söz, yazdığım ne kadar şiir varsa, hepsini sana adarım.

İçinde aşk geçen cümlelerden azad ediyorum kendimi.
Mesnetsiz sevgi gösterilerine kör bakıyorum.
Sokak tezgahlarında üç kıruşa satılıyor ümit,
Ben ümidimi gözümden sakınıyorum.
Cezadan muaf bir haksızlığın sınavındayım.
Karaya çalınmış bir kaderin ortasındayım.
Yine de, yazılmış ne kadar şiir varsa, hepsini sana adarım.

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 25.3.2020 17:18:00