Yazılmamış ve Gönderilmemiş Bir Mektup
İlyas,
Bazı cümleler boğazda kalır,
bazı vedalar sadece gözden yapılır.
Sen giderken ben içimden kopardım seni,
Fark etmeden yüreğimin en derin yerine saklamışım
Bugün sana neden dönmedin diye sordum
Oysa asıl cevabını ben biliyordum.
Sen dönsen de biz o eski biz olmayacaktık.
Çünkü zaman, kalbi değiştirmese de
aynaya düşen sureti değiştiriyor.
Ben seni en çok gece dualarında tuttum.
Adını anmadan,
Yüreğime dokunan her şeyde sen vardın.
Bir sabun kokusunda,
bir kahve kutusunda
bir rüzgar uğultusunda
Sen hep vardın ama hiç orada değildin.
İlyas,
eğer bir gün gerçekten yüzleşmek istersen,
gel bir sabah vakti,
hiç konuşmadan oturalım.
Sen gözlerime bak,
ben susayım.
Belki en doğru cevaplar
hiç söylenmeyenlerdir.
Ve unutma
Ben seni affetmedim,
hala seviyorum bu sessizliği.
Asya
Bu mektubu İlyas’a göstermem.
Henüz değil.
Çünkü bazı mektuplar, sadece kalbin duvarına asılır.
Henüz vakti gelmedi okunmanın dedi ve defteri bağrına bastı.
Azra Nimet öner
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!