Derler ki;
bir zamanlar gökyüzünden süzülen bir ruh varmış.
Ne toprağa ait hissetmiş kendini,
ne de göğe.
Su gibiymiş —
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
ne güzel demişsiniz, Mustafa Bey
Aşk, hayatın elementi gibi,
su gibi sızar, toprak gibi tutar, hava gibi taşır…
ve evet, kök salmak da, çiçek açmak da bundandır.
Teşekkür ederim bu zarif bakışa, sevgilerimle.
Eğer kısaca
"Aşk"
Yaşamaksa,
Sevmek ve sevilmek insana bahşedilen
En köklü his
Varlığın da amacı zaten bu ise;
"Su, toprak ve hava"
İşte bu üçlü olmazsa olmazıdır
Hayatın!
Yaşam dediğimiz
Kök salmak değil midir
Suyla buluşmak için
Havayı köklerine taşımak için
Ve bütün bunların "ortak buluşması"
Aşk değil de nedir?
Aklımın erdiğince,
Tebrikler felsefenin şiirine Huri Hanım...
ne güzel demişsiniz, Mustafa Bey
Aşk, hayatın elementi gibi,
su gibi sızar, toprak gibi tutar, hava gibi taşır…
ve evet, kök salmak da, çiçek açmak da bundandır.
Teşekkür ederim bu zarif bakışa, sevgilerimle.
bütünsel bakışınla,
en ince kırığı bile hissedişinle
şiirin dokusuna dokunmuşsun yine.
Teşekkür ederim, Kerem,
kalbinle gelen yorumuna.
Şiir, sade ama derin… Su gibi akar gibi başlıyor ama sonunda toprağa çarpıyor insanın kalbi. Bir buluşma değil, bir dönüşüm aslında...
Kutluyorum yüreğine sağlık Huri
bütünsel bakışınla,
en ince kırığı bile hissedişinle
şiirin dokusuna dokunmuşsun yine.
Teşekkür ederim, Kerem,
kalbinle gelen yorumuna.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta