Yazıklar Olsun Şiiri - Sait Yalçın

Neyleyim sensizliği,neyleyim yalnızlığı?
Sensiz geçen zamana,an'a yazıklar olsun...
Neyleyim itibarı,neyleyim mutluluğu?
Aldığım ünvanlara,san'a yazıklar olsun...

Yoksan yanıbaşımda,dünyam zindan oluyor,
Yüzüm hep gülse bile,şu yüreğim ağlıyor,
Bu ayrılık ruhumu,bedenimi dağlıyor,
Unutursam ki seni, bana yazıklar olsun...

Ayrılmak şöyle dursun,uzaklaşamam bile,
Kendimi nar'a attım,yok ki bunda bir hile,
Gölgen gibi izlerim,rüyam-hülyam seninle,
Anılırsam isminsiz,şan'a yazıklar olsun...

Dünyam sensiz olmuyor,bunda şüphem yok ki hiç,
Ne zaman ayrı düşsem, çeker sana gizli güç,
İstiyorsan kanımı,iliğimi hep sen iç,
Damarımda dolaşan,kana yazıklar olsun...

Kıskanırım saçını, okşasa bile bir yel,
Neyin varsa aç-konuş,ben değilim sana el,
Bir sabah hiç habersiz,kızıl ışıklarda gel,
Seni getirmeyecek,tan'a yazıklar olsun...

Bir ömür paylaşılan, onca anıdan sonra,
Hiçbir şeyi ben sana, söylettirmedim zorla,
Yüreğimi bırakıp,kaçacaksan bu korla,
Çekip gidersen eğer, sana yazıklar olsun...

Sen yoksan şu dünyanın, nimetinden banane,
Varsan eğer ömrümün, tüm kışları şahane,
Canım birşey istemez,ne yemek ne meyhane,
Sensiz yiyip-içtiğim,nan'a yazıklar olsun...

Aşık Oğuzhan der ki, gözlerine abad et,
İstersen vur zincire,ister isen azat et,
Aşkından ölmek bile,benim için saadet,
Uğrunda vermediğim,cana yazıklar olsun...