Yazıklar Çıkmazı Şiiri - Kadir Karakulak ...

Yaşadığın acına mı ağlarsın,yazıklar çıkmazında.
Kaybettiğin yıllarının,dinmeyen masum öfkesiyle.
Yüreğinde arzular şelaleydi,yaşarken baharında.
Hayaller düşerdi ayak ucuna,terleyen gölgesiyle.

Hani,zaman rüzgarlarında,serinlediğin akşamlar.
Eserken,gömleğinden kopardığın düğmeler hani.
Nerede,gönülden tırmanırken,zorlayan yamaçlar.
Düşünce tutunduğun bulutlar mı şimdi sana mani.

Sen böyle değildin,yürüyen dik gölgelerin sahibi.
Bastığın topraklara gömdün,aldığın tüm nefesleri.
Sürdün,çatlamış toprağa dönen,yüzünde çizgileri.
Tarlanda korkuluk mu oldun,seyrederken kendini.

Sanma kafesten uçan kuşlarla,geri döner zaman.
Hasret şarkısı dinlerken,var mı senin gibi ağlayan.
Her yolunan,yazıklar çıkmazında acıdır,solmayan.
Gönül vadisinde sistir topladığın,akşam olmadan.