Şu dağların yamaçlarında sesini duyduğum kuşlar,
Kokusunu aldığım çiçekler,
Nemli ve serin çimler,
Bahar çiçekleri açmış bir ağaç,
Kuru dal arasında yürüyen bir hayvan çıtırtısı
Rüzgârın acı ve hüznü taşıyan
Yaylalara dökülen kara haberleri
İnsanların,
Örümcek ağı,
Uçan bir arının vızıltısı,
Uğur böceği
Bir toplantıdaydı,
Konuşurlarken duydum
“Neye uğramaz bize bunca çoğalan insan
bizimle, konuşmadan,
hasta olacaklar, ölecekler
bozulacak dengeler
aklım var, düşünürüm
diyorlar
İnanmıyoruz bütün bunlar
hep yalan hep yalan”
Ben şu ulu dağın eteğiyim,
Başımı yasladığım dağın türkülerini söyler
Acıları, destanları toplar, böler
Yüreğime gömerim.
Tarihim çok çok birikti.
Dün işittim ki;
Yaban ele verecekmiş,
Şu bizim kurnaz tilki
Yıllardır anlatacak bir insan gözlerim
Bir mahpusluğun içinde kaldı sesim
Ağaç oldu yenilmeyi bekleyen azık
Ne yazık, Ne yazık,
Taşı toprağı, börtü böceği,
Dalı yaprağı, ağacı
Nereden bilsin Ayşe ile Hasan
Sarılmamış tabiat anaya, bunca zaman
Seslerini duyup ormanın,
Onu uyutmamış bebek gibi hiç,
Uyumamış kollarında hiç,
Güneşe uzatmamış, ellerini,
Yıldızların arkasından hiç koşmamış,
Salınan ayla, gökküreyle, bulutlarla,
uçsuz bucaksız,
Hiç saklambaç oynamamış,
Halen mikropsuz çocuklar varmış
Ülkemizde.
Ne yazık ne yazık !
Duydum ki bir yerlere birikmişsiniz
Yığın yığın arabalara,
bir parklık yeriniz yokmuş.
Otoyollar, köprüler, tüneller,
hatta tüp geçitler,
Üst üste gökdelenler,
Büyük büyük marketler,
Dikmişsiniz,
toprağın bağrına kazık,
Ne yazık! Ne yazık!
Ben bir dağın tepesiyim sözüm geçer,
Komşu tepelere,
Haber veririz sahipsiz kalan köye,
Canı acıyan nehirlere,
Sessizce kendini dinleyen,
Hiç usanmadan akan,
Sabırlı çaylara, derelere,
Sırtlarında taşınır nice canlarım
çalışır öbek öbek karıncalar,
durdurak bilmeden çalışır işçi arılarım,
katıksız ekmekler taşır ovalarım
Adalet birikti, sevgi birikti
Öyle çok ki, öyle çok ki,
Neden bir at, öküz arabası
Bir kağnı, bir lastik, demir tekerlek
Gelmez !
Neden geçmez buradan,
Neden inmez bir uçağınız,
Nedir bilmeyiz biz düşmanlık,
Bizde öyle çok ki öyle çok ki insanlık,
Sadece biraz konuşacaktık,
Çok yazık! Çok yazık!
13.06.2018 Ankara
Yükselen Yağmur
Yükselen Yağmur
Kayıt Tarihi : 13.6.2018 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yurdun verimli tarım alanlarının işlenmesi ihmal edilmiş ve şehirleşme alabildiğine yükselmiştir. Bu durum tarımda başka devletlere muhtaç duruma düşmemize sebep olmuştur. Buna dikkat çekmek için yazıldı.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!