kırmızı yapraklar kanamış bu gece
herkes uykudayken
kim duymuş ki dökülen gözyaşlarını
saatlerce
hışırdayan yapraklardan başka
aşıkların oturduğu banklara kan sürülmüş
ölüm gelmiş laleler açmadan
yüz yıllık ağaçlar ikinci kez görmüş
gece çıkıp gelen azraili
oysa bir el gelmeliydi onu kurtaracak
uzanmaya korktuğu bir el
sıcak
kaldıramadı yürek sevdiğini kaybetmeyi
hayır aslında inançlıydı
güçlüydü
ve tonton yanaklarıyla hep gülerdi
saçları ağaralı çok olmuştu
belki hiç torun sevememişti ama
mahallenin dedesiydi
babasıydı
ağaçlar ağlıyor şimdi yağmurlarla beraber
bir ip kalmış birinin üstünde
altında gözyaşlarıyla harmanlanmış yapraklar
Şükran demiş
ah demiş
keşkeler kırlaşmış yerlerde
rüzgarlar üşütürken bedenini
cennetini vermiş gururuna
asmış kendini bu gece
Mustafa amca
soğuk bedeni sallanır şimdi bir ağaçta
aşıkların evi
Emirgan korusunda
padişahlardan bu yana ikinci kez gördü azraili
yüzyıllık ağaçlar
boş bir ip sallanır şimdi
soğuk geceden kalan
altında ıslak yapraklar
ve kayıp bir ruh…
04/02/2007
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 6.2.2007 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mustafa amca dün gece kendini Emirgan korusunda asmış…Kahrolduk…Onun bildiklerini şimdi biz de biliyoruz…Ah Mustafa amca ne vardı sanki ahiretini yıkacak, susmuştun anlamamıştık, keşke uzatsaydın elini, keşke uzanabilseydik eline… Allah affetsin...
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (3)