Yazı Şiiri - Hüseyin Muşmal

Yazı
El ayak çekilince, başlıyor hep sızılar,
Bilmem ki bu acıyı sadece ben mi tattım?
Kara mı yazılmış ki alnımdaki yazılar,
Dünya denen zindanda, sadece ben mi yattım?

Karanlık çökünce hep, kasvet girer içime,
Ruh halim dönüşüyor, türlü türlü biçime,
Kalmadı hiç tercihim, hiç kalmadı seçime,
Gençliği beyhudeye, sadece ben mi sattım?

İlk on yaşım çocuksu, hadi verdim on daha,
Kaç kere yemin ettim başka olmaz son daha?
Kırka varsan ne çare yine kırdım dün daha,
Hayalî dünyalara sadece ben mi battım?

Yoktur öyle bir derdim, hamdolsun Yaradan’a,
Bir yavru ocağımda, bir de cennet bir ana,
Ey nefsim bütün sözüm vallahi inan sana,
Senin gibi dünyaya, sadece ben mi çattım?

Eşrefoğlu derdini, söyle dert mi sanırsın?
Anlat hele sen bana, derdi nasıl tanırsın,
Dalma dünya haline vallahi aldanırsın,
O deftere imzayı, sadece ben mi attım?