Umutsuzluğun şiirini yazıyorum, yoksun diye…
Sıkışık zamanların duvar takviminde beklentim, sonsuzluk
Bir kadın resmi iğreti, yapıştırılıvermiş; Kimdir? Ünlü biri mi?
hiçbir şey değilse bile, milenyumun takvim güzeli! Aşar beni böylesi…
İçimi eritiyor. Bir of çekiyorum, karşıki dağlar inliyor…
Züğürt ağanın babası, “ben garı istirem,” diyor…
Duyup da gelmiyor bir kör topal…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta