Yazgı Utansın Şiiri - Kasım Kobakçı

Ah, ben senin ateşinde bir nefer,
Yazın sıcağında, ışıyan fener,
Bahar vaktinde, yeşerip büyürüm.
*
Gönlümün biricik yâri olan sen,
Sen bu yüreğimin çarpıntısısın,
Bedenin tutuşmasına izin ver,
Sevdim seni, bırak yazgı utansın.
*
Ey, senin sevdanla harap oldum ben,
Ben senin yanında, toy bir çırağım,
Her bir seferinde, eşikten döndüm.
*
Bana gitme deme, bakışın yeter,
Durma deme, kelimelerin yeter,
Tüm evrende, fazlasıyla hasretim,
Sevdim seni, bırak yazgı utansın.
*
Semadaki parlakları sayarım,
Güzelliğini hep huzur sayarım,
Uyumadan, dinlenmeden kalırım.
*
Sen ağlarsan, tükeneceğim dersin,
Ne yöne gideceğimi şaşırdım,
Varlığım kalmadı, bittim biterim.
Sevdim seni, bırak yazgı utansın.