Boş bulduğum her sayfaya yazdım içimi
Yetmedi sayfalar, yetmedi mürekkepler; dolup taştı yüreğim.
Yaşın ne, ne çektin, ne gördün de o kadar abartırsın demeyin.
İçimin doluluğu yaşımdan ya da çektiklerimden değil; hayatı tanıdıkça hissettiğim duyguların yoğunluğundandır.
Bu yoğunluk güzel duygularda haz ,kötü duygularda acı veriyor olsa da.
Buna rağmen seviyorum içimdeki bu cümbüşü, bu kargaşayı.
Belkide budur beni ben yapan.
Hayatımı sıradanlıktan uzaklaştırıp anlam katan.
Kayıt Tarihi : 25.2.2020 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!