Yazdılar Şiiri - Rubil Demir

YAZDILAR

Ol kalemi yaratıp, Ikra'sına yazdılar,
Doksan dokuz ismini, Esma'sına yazdılar.
Yaradanım döndürüp, feleklerde semayı,
Yoğurup bir noktanın, mayasına yazdılar.

Habip’in hürmetine, arşı gölgelendirip,
Peygamberlik mührünü, İsra'sına yazdılar.
Ne senin, ne de benim, hal küllü iradenin.
Kader yolunu, elin ayasına yazdılar.

Seni bana yar eden, sevginin acısını,
Ayrılıkla gurbetin, sılasına yazdılar.
Diledi, sen güzeli, bize münasip gördü.
Nazıyla cilvesini, sevdasına yazdılar.

Mah cemalin hüsnünü, baldan tatlı dilini,
Kalem gibi kaşların, karasına yazdılar.
Tenin buram, buram, gül kokusu rengini,
Renklerin gök kuşağı, sarısına yazdılar.

Kayan yıldızdan parlak, inci gibi dişleri,
Burnundaki hızmanın, halkasına yazdılar.
Gece gibi simsiyah, yıldır, yıldır saçları,
Zülfündeki tellerin, sırmasına yazdılar.

Mehtabın cilvesinde, dolunay kadar nazik,
Nihal gibi boyunu, edasına yazdılar,
Fırat'ınan Dicle’nin, Irak'larda birleşen,
Aşkını, İzmit, Bağdat, arasına yazdılar.

Defterler sayfa, sayfa, açıldı Arafat’tan,
Sırattan geçenleri, hak safına yazdılar.
Bir ses yükseldi, Haktan. İyiler sağ taraftan,
Münafığı, zalimi, sol yanına yazdılar.

Muradına ermeyen, gariplerin derdini,
Haber götüren, telli turnasına yazdılar.
Herkesin bir ismi var, bu dünyada söylenir.
Rubil adını, suyun dalgasına yazdılar...