Yazdı ömrümü

Umuda bandırdım ekmeğim aşım
Kararan dünyamdan kazdı ömrümü
Geçmiş hatalara döktüğüm yaşım
Bunca yıl boş yere yazdı ömrümü

Umudun elinde oyuncak gibi
Tipiş tipiş koşan kuzucuk gibi
Sıratı geçmeye köprücük gibi
Hayatın akışı bozdu ömrümü

Kaderimdir diye tuttuğum dallar
Rengarenk yaşantı yeşiller allar
Nefes aldırmadı boşuna mallar
Türlü türlü tuzak yüzdü ömrümü

Değişik manzara giderek soldum
Sessizlik bürünüp kul köle oldum
Acı elem ile doldukça doldum
Çekilen çileler üzdü ömrümü

Diyardan diyara gezdim dolaştım
Dikenli yollarda bezdim çalıştım
Yaşam zorluğunu sezdim alıştım
Gezindiğim yollarsüzdü ömrümü

Hayat felsefesi şaşırttı beni
Zorluklar yüce dağ aşırttı beni
Göğsümü kabarttı taşırttı beni
Kalmadı güvenim çözdü ömrümü

Gönlüm secde eder güzel şeylere
Kulak asmadım ki özel beylere
Kulağım çınladı o hey heylere
Tesadüf hatalar gezdi ömrümü

Yanlışı eledim doğruyu seçtim
Düzgün hatta kaldım eğriyi geçtim
Zor şartlarda dahi büğrüyü biçtim
Mazideki yıllar ezdi ömrümü

Zorluğu yükendim daldım hayale
Elem göz yaşıyla geldim ne hale
Gizemli yaşamda en son merhale
Bitmeyen uğraşlar büzdü ömrümü

Zaman tüneline girdik gireli
Sabır değirmeni kazdı ömrümü
Yolumu şaşırdım gördük göreli
Sevdanın külleri yazdı ömümü

Hüseyin Kara 24.01.2011 ÇAYELİ